ความเห็นแก่ตัวเป็นตำแหน่งและพฤติกรรมของบุคคลเมื่อเขาจดจ่ออยู่กับ "ฉัน" ของตัวเองอย่างสมบูรณ์เพื่อรับผลประโยชน์ความสำเร็จความสุข สำหรับผู้เห็นแก่ตัว ความดีสูงสุดคือความพึงพอใจในผลประโยชน์ของตนเอง
คำแนะนำ
ขั้นตอนที่ 1
พิจารณาความจริงที่ว่าความเห็นแก่ตัวเป็นพัฒนาการของมนุษย์ในระดับหนึ่ง ต้องใช้เวลาและบทเรียนชีวิตในการเปลี่ยนแปลง คนเห็นแก่ตัวคิดอยู่ตลอดเวลาเกี่ยวกับความต้องการชั่วขณะ เขาขาดจิตตานุภาพและจิตวิญญาณภายในสำหรับการพัฒนาตนเองและการควบคุมตนเอง
ขั้นตอนที่ 2
พยายามสอนคนเห็นแก่ตัวอีกครั้งด้วยความเห็นแก่ตัว นั่นคือพยายามโน้มน้าวเขาว่าการดูแลผู้อื่นสามารถนำมาซึ่งความสุขและปีติความรู้สึกพอใจในตนเอง อย่างน้อยก็ให้เขาพยายามเริ่มต้น
ขั้นตอนที่ 3
เป็นตัวอย่างของพฤติกรรมที่เห็นแก่ผู้อื่น มักจะเล่าเรื่องคนเห็นแก่ตัวที่สามารถกระตุ้นอารมณ์ซึ่งกันและกันในตัวเขา ในขณะที่แสดงความใจบุญสุนทานของคุณเอง
ขั้นตอนที่ 4
มอบสัตว์เลี้ยงที่เห็นแก่ตัวให้สัตว์เลี้ยงที่ต้องการการดูแลอย่างสม่ำเสมอ อาจเป็นแมวหรือสุนัข หนูแฮมสเตอร์หรือนกแก้ว เป็นต้น สิ่งสำคัญคือคนรู้ว่าความรับผิดชอบทั้งหมดต่อชีวิตของสิ่งมีชีวิตนี้อยู่บนบ่าของเขา
ขั้นตอนที่ 5
อย่ากลัวที่จะแบกภาระคนเห็นแก่ตัวด้วยความรับผิดชอบต่าง ๆ อย่าพยายามปกป้องเขาจากปัญหาทั้งหมด ถ้านี่คือสามีของคุณ แนะนำให้เขานั่งหรือเดินไปกับลูก ให้เขาช่วยงานบ้าน ฯลฯ
ขั้นตอนที่ 6
สร้างสถานการณ์ที่ต้องเสียสละตนเอง ตัวอย่างเช่น คุณอาจขอให้คนเห็นแก่ตัวช่วยหญิงชราของเพื่อนบ้านถือกระเป๋าไปที่ประตูหรือลงบันได เป็นต้น
ขั้นตอนที่ 7
สรรเสริญคนอื่นต่อหน้าเขา แต่จงทำอย่างระมัดระวัง เพราะคนที่เห็นแก่ตัวจะฟังคำชมที่ส่งถึงใครซักคน อย่างไรก็ตาม ทำให้เขาคุ้นเคยกับความคิดที่ว่านอกจากเขาแล้วยังมีคนที่น่าสนใจและคู่ควรอีกมากมายรอบตัวเขา
ขั้นตอนที่ 8
อย่าหวังผลอย่างรวดเร็ว ความเห็นแก่ตัวเป็นโลกทัศน์ที่พัฒนาขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มีรากฐานมาจากวัยเด็ก ดังนั้นในการต่อสู้กับมัน ความอดทน ความสม่ำเสมอ และความพากเพียรจึงเป็นสิ่งจำเป็นในการบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้