ความเจ็บปวดทางกายอาจเกิดขึ้นได้ในระยะยาวหากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม อันตรายของความเจ็บปวดดังกล่าวคือมันสามารถกลายเป็นเรื้อรังและอยู่กับบุคคลได้ตลอดชีวิต ความเจ็บปวดทางจิตใจยังสามารถทำให้คนทรมานเป็นเวลานาน
ความเจ็บปวดทางกายที่คงทน
เมื่อโรคกลายเป็นเรื้อรัง ความรู้สึกเจ็บปวดจะคงอยู่ถาวร ความเจ็บปวดดังกล่าวทรมานบุคคลเป็นเวลานานโดยไม่หยุด อาการปวดเรื้อรังอาจเกิดขึ้นจากการบาดเจ็บ แผลไฟไหม้ การเจ็บป่วยในอดีต การผ่าตัด อาการปวดเรื้อรังที่หลังส่วนล่าง, หลัง, แขนขา, หน้าท้อง, หัว, คอ, กระดูกสันหลัง
มีการรักษาอาการปวดเรื้อรังหลายวิธี อาการปวดเรื้อรังต้องใช้ยา (ยาแก้ปวด ยาแก้อักเสบ ยาคลายกล้ามเนื้อ) และการดูแลทางการแพทย์ ยาบางชนิดถูกฉีดเข้าสู่ร่างกายของผู้ป่วยที่มีอาการปวดเรื้อรัง ความเจ็บปวดยังได้รับการรักษาด้วยยาเหน็บและขี้ผึ้งร้อน
อาการปวดเรื้อรังเกิดขึ้นจากอาการปวดเฉียบพลันที่ไม่ได้รับการรักษาทันเวลา ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันโรคติดเชื้อ หลีกเลี่ยงการทำงานหนักเกินไป การออกแรงมากเกินไป และความเครียด เมื่อความเจ็บปวดปรากฏขึ้นจำเป็นต้องปรึกษาแพทย์ให้ทันเวลาเพื่อที่เขาจะได้ระบุสาเหตุและกำหนดการรักษา การปล่อยความเจ็บปวดไว้โดยไม่รักษา อดทน หรือพยายามกลบยาแก้ปวดนั้นเป็นอันตราย
ปวดใจ
ปฏิเสธไม่ได้ว่าความเจ็บปวดคือความปวดร้าวและความทุกข์ทรมาน นอกจากความเจ็บปวดทางกายซึ่งคงอยู่ได้นาน ความเจ็บปวดทางจิตใจยังทำให้คนเราเหนื่อยล้าได้เป็นเวลานานอีกด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความเจ็บปวดทางจิตใจในรูปแบบจิตใต้สำนึกนั้นแพร่หลาย ซึ่งมีลักษณะแฝงอยู่ คนรู้สึกวิตกกังวลรู้สึกว่างเปล่าความเหงา แต่ไม่สามารถหาคำอธิบายเกี่ยวกับสภาพของเขาได้ สถานการณ์นี้เชื่อมโยงกับข้อเท็จจริงที่ว่าสาเหตุที่แท้จริงของประสบการณ์และความเจ็บปวดนั้นไม่เกิดขึ้นจริง ไม่ถูกรับรู้โดยจิตสำนึก เนื่องจากบุคคลนั้นถูกผลักดันเข้าสู่จิตใต้สำนึก
บุคคลประสบความเจ็บปวดทางจิตใจอันเป็นผลมาจากการบาดเจ็บทางจิตใจเหตุการณ์ที่น่าเศร้า: การตายของคนที่คุณรักการหย่าร้างและอื่น ๆ ความเจ็บปวดดังกล่าวเป็นอันตรายเพราะส่งผลเสียต่อการทำงานของอวัยวะและระบบภายใน (การหายใจ การไหลเวียนโลหิต) และยังนำไปสู่ความผิดปกติของจิตใจมนุษย์
แพทย์ผู้เชี่ยวชาญ เช่น นักจิตวิทยาหรือนักจิตอายุรเวท สามารถช่วยรักษาความเจ็บปวดทางจิตใจที่นำไปสู่ความผิดปกติทางจิตได้ เขาจะช่วยฟื้นฟูสุขภาพจิต ค้นหาสาเหตุของความปวดร้าวทางจิตของบุคคล และกำหนดการรักษาที่เหมาะสม จำไว้ว่าความเจ็บปวดที่ไม่ได้รับการรักษาจะไม่หายไปเอง การให้ยาแก้ปวด ยานอนหลับ และยาระงับประสาทด้วยตนเองเป็นสิ่งที่อันตราย