แม่ที่เลี้ยงลูกคนเดียวไม่ใช่เรื่องหายากในตอนนี้ อาจมีสาเหตุหลายประการสำหรับเรื่องนี้ แต่ผลลัพธ์ก็เหมือนกันเสมอ - ผู้หญิงอยู่คนเดียวกับเด็กในอ้อมแขนของเธอ
ไม่มีข้ามในชีวิตส่วนตัว
คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวหลายคนยุติชีวิตส่วนตัวทันทีและอุทิศตนเพื่อลูกสุดที่รัก พฤติกรรมดังกล่าวเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้หากเพียงเพราะเด็กจะไม่ชื่นชมในภายหลังเพราะแม่ที่อาศัยอยู่ตามเขาจนถึงจุดหมกมุ่นไม่ได้รับความเคารพในสายตาของเด็กเอง
ไม่มีการป้องกันมากเกินไป
ต้องขอบคุณการดูแลที่เหนือธรรมชาติ เด็กสามารถเติบโตขึ้นมาโดยไร้ความตั้งใจและพึ่งพาอาศัยได้ ต่อจากนี้ เขาจะอยู่ในสังคมได้ยากมาก เพื่อสร้างครอบครัวของตัวเอง
ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนจะเลว
ไม่ว่าการหย่าร้างจะยากเพียงใด ไม่ว่าในกรณีใด คุณไม่ควรดำเนินชีวิตตามหลักการที่ว่า "ผู้ชายทุกคนเป็นเช่นนั้น" นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแม่กับลูกสาวเพราะรูปแบบพฤติกรรมดังกล่าวจะทำให้เกิดแนวทางที่ไม่ถูกต้องสำหรับเธอเช่นกัน
ค้นหาตัวช่วย
การทำงานบ้าน หาเงิน และดูแลลูกคนเดียวเป็นภารกิจที่ยาก และคุณไม่สามารถทำได้โดยปราศจากความช่วยเหลือ แม่ไม่ควรลังเลที่จะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้าน เพื่อน หรือญาติ เพราะการติดต่อในวงกว้างก็มีประโยชน์สำหรับเด็กเช่นกัน
การสื่อสารของผู้ชาย
การสื่อสารกับผู้ชายไม่เป็นอันตรายต่อเด็กชายหรือเด็กหญิง ทั้งคู่จำเป็นต้องเห็นบทบาทของผู้ชายในครอบครัวและในสังคม เพื่อให้แม่สามารถขอความช่วยเหลือจากคนในแวดวงเพื่อนสนิทของเธอได้
ไม่จำเป็นต้องสำนึกผิด
โดยปกติแล้ว แม่เลี้ยงเดี่ยวจะทรมานตัวเองด้วยความสำนึกผิดที่ไม่สามารถรักษาครอบครัวไว้ด้วยกันได้ แต่พวกเขาต้องจำไว้ว่า: มันไม่สำคัญนักว่าทำไมการหย่าร้างจึงเกิดขึ้น มันเป็นสิ่งสำคัญในตอนนี้ - วิธีการใช้ชีวิต มีเพียงแม่ที่รักเท่านั้นที่รู้วิธีสร้างเงื่อนไขทั้งหมดให้กับลูกได้ดีกว่าทั้งพ่อและแม่ที่ยุ่งกับการทะเลาะวิวาทอยู่เสมอ
เพื่อไม่ให้เสียเวลากับลูก
การสื่อสารกับแม่เป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเด็ก และสิ่งนี้ไม่สามารถแทนที่ด้วยพี่เลี้ยงหรือญาติ ดังนั้นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ทำงานหาเวลาอยู่กับลูก
ลูกต้องการความจริง
เมื่อถามเด็กเกี่ยวกับพ่อของเขาไม่ควรประดิษฐ์เทพนิยายเพราะความลับทุกอย่างจะชัดเจนไม่ช้าก็เร็ว คุณเพียงแค่ต้องพยายามบอกเวอร์ชันที่ใกล้เคียงที่สุดกับความจริงว่าทำไมลูกถึงไม่มีพ่อ
ไม่ต้องการอะไรแย่ๆ เกี่ยวกับพ่อ
ไม่ว่าพ่อของลูกจะเป็นใครก็ตาม นี่ไม่ใช่เหตุผลที่จะพูดสิ่งที่น่ารังเกียจเกี่ยวกับเขาต่อหน้าเด็ก เป็นการดีกว่าที่จะตอบบางสิ่งด้วยความเงียบหรือความจริงที่อ่อนลงเล็กน้อยเนื่องจากอายุของทารก
รักลูกคือสิ่งสำคัญ
นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กทุกคน และต้องขอบคุณความรักที่พวกเขาเติบโตขึ้นมาอย่างมีความสุข แม่ควรแสดงความห่วงใยและแสดงให้เห็นว่าลูกมีความหมายต่อเธออย่างไร